Starożytna Mezopotamia
WYNALAZKI:
Kalendarz
- Kalendarz był opary na cyklu księżycowym. Rok liczył 354 dni. Kalendarz przedstawiał rok jako sumę dwunastu księżycowych miesięcy. Aby nadrobić różnicę między tym rokiem i rokiem pór roku dodali jeden miesiąc w kalendarzu co każde cztery lata.
Brąz - Sumerowie prawdo podobnie wynaleźli brąz, będący połączeniem miedzi i cynku.
Zegar
- Babilończycy wynaleźli zegar słoneczny i dokonali podziału doby na 24 godziny, z których każda ma po 60 minut, a ta z kolei po 60 sekund.
Pismo
- Sumerowie wynaleźli pismo pod koniec IV tysiąclecia p.n.e., wiązało się początków z koniecznością tworzenia rozmaitych inwentarzy, rachunków, testamentów itp. Pierwsze pismo składało się z piktogramów. W III tysiącleciu p.n.e. przekształcono je w pismo ideograficzne, czyli pojęciowe. Pisali na glinie trzcinowym
rylcem, który stawiał znaki o kształcie klinów- stąd nazwa pismo „klinowe”
STAN
ROZWOJU NAUKI:
Kultury
archeologiczne prehistorycznej Mezopotamii pozostawiły liczne ślady w postaci różnorodnych znalezisk archeologicznych, począwszy od prostych narzędzi potrzebnych do życia codziennego, poprzez bardzo często bogato zdobioną ceramikę, aż po ruiny pierwszych świątyń wznoszonych na cześć bogów.
OSIĄGNIĘCIA W DZIEDZINIE:
Architektury
–Najbardziej okazałe budowle z tego okresu to Zigguraty. Jest to monumentalna
budowla sakralna w formie trasowo uformowanej wieży. Rdzeń zigguratu wykonywano z cegły suszonej. Ściany umacniane były murami z cegły wypalanej. Dlatego też zigguraty były nietrwałe, odkryto tylko ich fundamenty, a na ich
podstawie powstały rekonstrukcje tych budowli.
Sztuki
- Kultury archeologiczne sztuki prehistorycznej Mezopotamii pozostawiły liczne ślady w postaci różnorodnych znalezisk archeologicznych, począwszy od prostych narzędzi potrzebnych do życia codziennego, do bardzo często bogato zdobionej ceramiki
MAPY
STAROŻYTNEJ MEZOPOTAMII:
Mezopotamia leży w dorzeczu dwóch wielkich rzek: Eufratu i Tygrysu. Jej obszar
(często różnie pojmowany, jeśli chodzi o zasięg) rozciąga się od północnej Syrii aż po Zatokę Perską i od Iranu aż po Arabię. Przy sporządzaniu starych map, nie kierowano się dokładnością, ponieważ nie używano skal. Znaki których używano, nie były dokładne. Przedstawiano nimi np. podwyższenia terenu lub jakiś ważny punkt. Mapy rysowane były na papirusach, bądź na glinianych tabliczkach.
Świetny wpis :)
OdpowiedzUsuń