wtorek, 15 października 2013

       DZISIEJSZA SYTUACJA POLITYCZNA I SPOŁECZNA W DAWNYM I W DZISIEJSZYM EGIPCIE

Od początków III tysiąclecia p.n.e. w północno-wschodniej Afryce w dolinie Nilu rozwijało się państwo Egipt. Otoczone dwoma morzami-  Śródziemnym i  Czerwonym. Kiedyś państwo to dzieliło się na Egipt Górny i Egipt Dolny. Górny położony był na południowej części Egiptu, a Dolny na północnej. Górny Egipt od Dolnego odróżniał inny dialekt, obyczaje i kult religijny, a także interesy polityczne, skupiające się na kontaktach z ludami Afryki. Teraz Egipt nie jest podzielony.
      SYSTEM POLITYCZNY

W Starożytnym Egipcie Faraon sprawował władzę absolutną jako żywy bóg na ziemi, opiekujący się wszystkimi mieszkańcami Egiptu. Był uważany za pośrednika między światem ludzi i bogów oraz najwyższym władcą oraz najważniejszym z kapłanów. Brak rozdziału władzy duchowej i świeckiej oznaczał, że sprzeciwianie się faraonowi było naruszeniem prawa religijnego. Jego słowo było w państwie prawem. Faraon pełnił funkcję najwyższego sędziego oraz wodza armii. Rozpoczynał wojny, zawierał przymierza i pokoje.  Natomiast teraz w Egipcie panuje  republika prezydencka z systemem wielopartyjnym.
                                         
SYSTEM SPOŁECZNY

                


         W dawnym Egipcie panowała hierarchia społeczna. Jest to  społeczna przewaga jednej grupy społecznej nad drugą. Wtedy na szczycie piramidy społecznej stał Faraon, który był najważniejszą postacią tamtejszego Egiptu.







 Ważną grupą społeczną w starożytnym Egipcie byli kapłani. Należy jednak pamiętać, że nie tworzyli oni jednaj zwartej warstwy. Każdy z nich służył określonemu bogu. Kapłanów obowiązywały rygorystyczne przepisy postępowania w celu zapewnienia im czystości rytualnej. Musieli być obrzezani, nie mogli mieć owłosienia na całym ciele, dlatego golili nawet brwi. Nosili wyłącznie szaty wykonane z lnu, a także powstrzymywali się od jedzenia niektórych potraw.

Niżej nieco znajdują się urzędnicy. Najwyższą warstwę stanowili tak zwani nomarchowie, czyli urzędnicy administrujący w poszczególnych okręgach w państwie, tzw. nomach. Z biegiem czasu ich znaczenie jeszcze bardziej wzrosło, do tego stopnia, że wywodziła się z nich arystokracja dworska. Pozostali urzędnicy byli wewnętrznie zhierarchizowani, pełnili funkcje administracyjne i sadownicze. Warunkiem przynależności do tej grupy społecznej w starożytnym Egipcie również było wykształcenie, przynajmniej w minimalnym zakresie.




          Pod urzędnikami w strukturze społecznej starożytnego Egiptu umieścić należy ludność miejską. Byli to przede wszystkim kupcy, rzemieślnicy i wszelkiego rodzaju służący. Zarówno kupcy jak i rzemieślnicy byli wewnętrznie zróżnicowani pod względem majątkowym, ale jednocześnie płacili podatki na rzecz państwa.



Osobną grupę stanowili żołnierze. Elitą armii egipskiej byli wojownicy powożący rydwanam. Niżej nieco lokowali się zwykli żołnierze. Początkowo całkiem słabo opłacani i powoływanymi jedynie w razie szczególnego zagrożenia. Stała armia powstaje w Egipcie prawdopodobnie dopiero w początkach II tysiąclecia p.n.e.



Ziemie w Egipcie uprawiali chłopi. Nie była to ich własność lecz króla. Ponadto chłopi zobowiązani byli do prac nawadniających i innych organizowanych przez państwo.

Na samym dole piramidy społecznej znajdowali się niewolnicy, którzy stanowili nie wielką część ludności Starożytnego Egiptu. Pochodzili oni głównie z Palestyny, Syrii czy też Afryki. Stanowili przede wszystkim służbę domową dla zamożniejszej ludności.

Teraz w Egipt jest państwem demokratycznym, gdzie przestrzega się praw człowieka i najważniejszą wartością jest on sam. Każdy obywatel ma takie same prawa. Natomiast kobiet mają prawo głosu.

RELIGIA

         Starożytni Egipcjanie wyznawali religie o charakterze politeistycznym, czyli czcili oni wielu bogów. Każdy z nich pełnił jakąś rolę w danej dziedzinie w życiu każdego obywatela. Razem tworzyli oni panteon. Ważną rolę w religii Egipcjan stanowiło Słońce. Bóg zwany Re był uważany za króla wszystkich bogów i stworzyciela naszego świata. Jest on przedstawiany z głową sokoła, nad którą widnieje dysk słoneczny.W świecie podziemnym rządził Ozyrys, syn Geba i Nut. Ozyrys zwany też Wielkim Sędziom zmarłych był bogiem śmierci i odrodzonego życia. Żoną jego była Izyda, bogini płodności, opiekunka rodzin. Egipcjanie Szczególną czcią darzyli tą boską, która symbolizowała witalne siły przyrody.


Wierzenia Egipcjan zwracają wielką wagę do kultu zmarłych, dlatego też rozbudowano system wierzeń w życie pozagrobowe. Według ich wiary śmierć nie jest końcem istnienia, a jedynie jego przemianą, wierzono, że życie po śmierci może być szczęśliwsze niż ziemskie. Najwięcej informacji na ten temat życia pozagrobowego znajdujemy w „Księdze Umarłych”.


Teraz Egipt jest krajem muzułmańskim. Muzułmanie stanowią 90% ludności kraju. Pozostałe 10% to chrześcijanie, z czego 9% koptowie (głównie Koptyjski Kościół Ortodoksyjny). Państwowe i kościelne dane liczbowe różnią się jednak znacznie. Z kolei dane kościelne mówią o 10-18% chrześcijan, wśród populacji Egiptu.

POZYCJA EKONOMICZNA

Dawny Egipt był bardzo zamożnym państwem.  Świadczyło to o bogatej architekturze, sztuce, kulturze oraz nauce. Duże nakłady finansowe były poświęcane na rozwój armii i religii. Dzisiaj Egipt nie może pochwalić się dużym dobrobytem. Jest to mało zamożny kraj. Żyje on głównie z turystyki.

NAZWY KONFLIKTÓW 

W dawnym Egipcie toczył się wiele walk. Był to konflikty dotyczące religii jak i próby przywłaszczenia sobie kawałka ziemi sąsiadów. Można wyróżnić kilka:
-bitwa pod Awaris
-bitwa pod Megiddo
-bitwa pod Kadesz
-Zdobycie Dapur przez Egipcjan
-Bitwa morska w delcie Nilu
-Bitwa nad Wielkim Jeziorem Gorzkim
-bitwa pod Altaku
-Zdobycie Teb przez Asyryjczyków
Dzisiaj konflikty dotyczą głównie polityce państwa. Najlepszym przykładem mogą być antyrządowe protesty w Egipcie przeciwko ogłoszonym dekretom z 22 listopada 2012 zwiększającym władzę prezydenta Muhammada Mursiego. Demonstranci wyrażali swój sprzeciw na ulicach przeciwko władzy Muhammada Mursiego, rządom islamistów, którzy przyjęli kontrowersyjny projekt konstytucji.

JĘZYK


Kiedyś używano języka egipskiego. Był on używany przez starożytnych Egipcie. Przestano go używać   wraz z cywilizacją egipską i został zastąpiony w Egipcie językiem arabskim.

ŹRÓDŁA:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustr%C3%B3j_polityczny_Egiptu
http://www.stankiewicz.ovh.org/ustroje.html
http://www.historia.elearning24.pl/epoki/starozytnosc/egipt-dar-nilu.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Egipt
http://pl.wikipedia.org/wiki/Egipt
http://pl.wikipedia.org/wiki/Protesty_w_Egipcie_(2012-2013)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_konflikt%C3%B3w_zbrojnych
AUTOR:Weronika Narwid

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz